PTFE vs.pom ด้วยความแข็ง

ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวของวิทยาศาสตร์วัสดุ Teflon (PTFE, polytetrafluoroethylene) และ cyclometal (POM, polyoxymethylene) เป็นเหมือนดาวสองดวงที่มีคุณสมบัติทางกายภาพและเคมีที่เป็นเอกลักษณ์ในด้านพลาสติกวิศวกรรมเพื่อครอบครองสถานที่ วันนี้เราจะหารือในเชิงลึกถึงความแตกต่างของความแข็งระหว่างวัสดุทั้งสองนี้รวมถึงข้อได้เปรียบที่เป็นเอกลักษณ์ของพวกเขาในสาขาการประยุกต์

"ความอ่อนโยน" ของ Teflon: การผสมผสานที่สมบูรณ์แบบของความยืดหยุ่นและความต้านทานการสึกหรอ

เทฟลอนชื่อนี้อาจไม่คุ้นเคยกับคนจำนวนมาก มันได้รับรางวัลชื่อเสียงของ "King of Plastics" ในโลกอุตสาหกรรมสำหรับความมั่นคงและความมั่นคงทางเคมีที่ยอดเยี่ยม อย่างไรก็ตามในแง่ของความแข็งเทฟลอนคือ "นุ่มเหมือนน้ำ" โดยปกติแล้วในระดับความแข็งของฝั่ง D ความแข็งของเทฟลอนอยู่ระหว่าง D50 และ D65 ซึ่งให้ความยืดหยุ่นและความยืดหยุ่นที่ยอดเยี่ยม

แม้จะมีความแข็งต่ำ แต่ความต้านทานต่อการเสียดสีของเทฟลอนก็น่าประทับใจ นี่เป็นเพราะโครงสร้างโมเลกุลที่เป็นเอกลักษณ์และค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานต่ำ ลองนึกภาพท่อและปะเก็นที่มีความยืดหยุ่นที่ทำจากเทฟลอนในเครื่องจักรความเร็วสูงและอุปกรณ์ที่สามารถรับมือกับการดัดและการบิดบ่อยๆได้อย่างง่ายดายโดยไม่ต้องเหนื่อยล้า ความต้านทานต่อการเสียดสีนี้ช่วยให้เทฟลอนแสดงพลังที่ดีในสถานการณ์ที่ต้องใช้แรงเสียดทานและการสึกหรอบ่อยครั้ง

นอกจากนี้เทฟลอนยังพบสถานที่ในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์และการผลิตอุปกรณ์การแพทย์เนื่องจากคุณสมบัติฉนวนที่ดีและความเข้ากันได้ทางชีวภาพ

ในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์เทฟลอนเป็นวัสดุฉนวนสามารถแยกกระแสไฟฟ้าได้อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อให้แน่ใจว่าการทำงานที่ปลอดภัยและมั่นคงของวงจร

ในการผลิตอุปกรณ์การแพทย์ความไม่มั่นคงของเทฟลอนทำให้ง่ายต่อการรับมือกับของเหลวชีวภาพที่หลากหลายซึ่งรับประกันความปลอดภัยทางการแพทย์ที่แข็งแกร่ง

"ความกระชับและความยืดหยุ่น" ของ Cyclosteel: รับประกันความแข็งและความต้านทานการสึกหรอสองครั้ง

ซึ่งแตกต่างจากเทฟลอนซึ่งเป็น "นุ่มและอ่อนโยน" Celestron คือ "แข็งแรงและนุ่ม" พลาสติกวิศวกรรมเทอร์โมพลาสติกที่มีผลึกสูงนี้แสดงให้เห็นถึงความได้เปรียบที่ชัดเจนในความแข็ง ในระดับความแข็งของชายฝั่งของ D ความแข็งของเหล็ก Sai สามารถเข้าถึง D80 หรือมากกว่าและยิ่งกว่า D90 ความแข็งที่สูงเช่นนี้ทำให้เหล็ก Sai ต้องการความแข็งแกร่งและความต้านทานต่อการเสียดสีที่สูงขึ้นในการผลิตชิ้นส่วนเครื่องจักรกล .

ความแข็งสูงของเหล็กแข่งเกิดจากโครงสร้างโมเลกุลขนาดกะทัดรัดและผลึกในระดับสูง สิ่งนี้ช่วยให้เหล็ก Sai สามารถรักษารูปร่างและคุณสมบัติของมันได้เมื่ออยู่ภายใต้ความเครียดทางกลเช่นแรงเฉือนหรือความตึงเครียด เป็นผลให้เหล็ก SAI กลายเป็นวัสดุที่ขาดไม่ได้ในการผลิตเฟืองที่มีความแม่นยำแบริ่งสไลด์และชิ้นส่วนเครื่องจักรกลอื่น ๆ ที่ต้องการความแข็งแรงและความต้านทานการสึกหรอสูง

นอกจากนี้เหล็กแข่งยังมีความร้อนและความเสถียรทางเคมีที่ดี มันสามารถรักษาประสิทธิภาพที่ดีที่อุณหภูมิสูงและไม่ได้ถูกกัดเซาะด้วยสารเคมี สิ่งนี้ทำให้การแข่งขันเหล็กใช้กันอย่างแพร่หลายในสารเคมีรถยนต์อิเล็กทรอนิกส์และสาขาอื่น ๆ